Model CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black) jest przestrzenią barw, która jest szeroko stosowana w branży druku, szczególnie w drukarniach zajmujących się produkcją materiałów wielobarwnych. System ten opiera się na subtraktywnym mieszaniu kolorów, co oznacza, że kolory uzyskuje się poprzez odejmowanie od białego światła. Główną zaletą modelu CMYK jest jego zdolność do reprodukcji szerokiej gamy kolorów na papierze, co czyni go standardem w branży poligraficznej. Przykładowo, przy produkcji ulotek, plakatów czy książek, drukarze używają tego modelu, aby uzyskać zróżnicowane odcienie i nasycenie kolorów. Aby uzyskać pożądany efekt kolorystyczny, kluczowe jest precyzyjne zrozumienie proporcji kolorów CMYK, co jest niezbędne w procesie przygotowywania materiałów do druku. Dobre praktyki w zakresie druku obejmują użycie odpowiednich profili kolorystycznych oraz kalibrację sprzętu, co pozwala na osiąganie spójnych wyników oraz wysokiej jakości wydruków.
Model CMYK jest często mylony z modelem RGB (Red, Green, Blue), który jest stosowany w technologiach cyfrowych, takich jak monitory czy aparaty cyfrowe. RGB opiera się na addytywnym mieszaniu kolorów, gdzie różne intensywności czerwonego, zielonego i niebieskiego światła są łączone, aby uzyskać pełną gamę barw. W przeciwieństwie do tego, CMYK działa na zasadzie odejmowania kolorów od białego światła, co oznacza, że kolory są tworzone przez ich nakładanie na siebie, a nie przez ich dodawanie. Kolejnym błędnym podejściem jest przypisanie wartości z zakresu 0-225 dla każdego z kolorów w modelu CMYK. W rzeczywistości wartości te są znormalizowane i mieszczą się w zakresie od 0 do 100%, co odpowiada maksymalnemu nasyceniu danego koloru. Takie nieścisłości mogą prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza podczas przygotowywania materiałów do druku. W praktyce, błędne zrozumienie tych podstawowych różnic może skutkować problemami w procesie druku, takimi jak niewłaściwe odwzorowanie kolorów, co w rezultacie wpływa na jakość finalnego produktu. Kluczowe jest zatem, aby osoby pracujące w branży poligraficznej miały solidne podstawy w zakresie teorii kolorów oraz metod ich reprodukcji.