Ikona oznaczona cyfrą 1 to narzędzie do tworzenia przejść pomiędzy elementami graficznymi na osi czasu w programach do edycji wideo czy animacji, na przykład w Photoshopie lub Premiere Pro. Dzięki niemu można dodać płynne przejście (tzw. transition), na przykład zanikanie lub rozjaśnianie, pomiędzy dwoma klipami wideo albo warstwami graficznymi, co wygląda bardzo profesjonalnie i jest szeroko wykorzystywane w praktyce. Moim zdaniem to jedno z podstawowych narzędzi, które naprawdę warto opanować, bo daje ogromną swobodę twórczą i pozwala uzyskać efekt końcowy na wysokim poziomie. W branży graficznej i montażowej standardem jest stosowanie przejść, bo podnoszą one jakość projektu i sprawiają, że całość wygląda spójnie. Dobre praktyki polegają na tym, żeby nie przesadzać z efektami przejścia – zbyt wiele różnych efektów może rozpraszać widza. Najlepiej dobierać przejścia zgodnie z charakterem projektu oraz dbać o to, żeby były płynne i nienachalne. Co ciekawe, narzędzie to czasem pozwala też edytować parametry przejścia – długość, typ efektu, czas trwania – więc daje naprawdę spore możliwości. Osobiście uważam, że jeśli ktoś chce pracować z multimediami, musi znać ten mechanizm, bo to absolutna podstawa.
Często spotykam się z mylnym przekonaniem, że narzędzie do cięcia warstw lub ustawień ścieżki dźwiękowej może służyć do tworzenia przejść między elementami graficznymi. Takie podejście wynika najczęściej z intuicyjnego kojarzenia symboli, które faktycznie bywają podobne, ale pełnią zupełnie inne funkcje. Na przykład ikona nożyczek (cyfra 2) służy wyłącznie do cięcia klipów lub warstw na osi czasu. Jest bardzo przydatna podczas montażu, ale nie pozwala na płynne przechodzenie między dwoma fragmentami – po jej użyciu powstają po prostu dwa oddzielne segmenty, które wymagają osobnego zmontowania albo zastosowania oddzielnego narzędzia, by uzyskać efekt przejścia. Z kolei narzędzia do ustawień (cyfra 3) lub kontroli odtwarzania (cyfra 4) odpowiadają za inne aspekty pracy – ustawienia wpływają na parametry warstwy, a odtwarzanie umożliwia podgląd efektów bezpośrednio na osi czasu. Mylenie tych funkcji prowadzi do typowego błędu, kiedy użytkownik niepotrzebnie komplikuje sobie pracę, próbując uzyskać efekt przejścia za pomocą nieodpowiednich narzędzi. W praktyce, zgodnie z branżowymi standardami, do tworzenia przejść zawsze wykorzystuje się dedykowane narzędzia – najczęściej mają one charakterystyczną ikonę z nachodzącymi na siebie gradientami czy przekreślonym prostokątem. Dobrą praktyką jest zapoznanie się z ikonografią i funkcjonalnościami panelu osi czasu, bo to znacznie usprawnia pracę i redukuje liczbę błędów. Moim zdaniem warto poświęcić na to chwilę, żeby potem nie tracić czasu na szukanie odpowiednich funkcji podczas pracy nad projektem.