Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych
Kategorie: Fotografia cyfrowa Animacja i multimedia
Przygotowując kadr filmowy z wykorzystaniem planu amerykańskiego, należy przedstawić sylwetkę aktora w ujęciu od
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Plan amerykański, czasem spotykany także pod nazwą „three-quarter shot”, to jedno z najpopularniejszych ujęć w filmie fabularnym i serialach. Ta konwencja wywodzi się z klasycznych westernów, gdzie często ważne było, by pokazać zarówno wyraz twarzy aktora, jak i całą sylwetkę z kaburą na biodrze – stąd właśnie kadrowanie od kolan w górę. To nie jest przypadek – takie ujęcie daje bardzo uniwersalny efekt: pozwala reżyserowi uchwycić emocje i mimikę, a jednocześnie pokazać mowę ciała, gesty rąk, elementy kostiumu czy rekwizyty. W praktyce plan amerykański sprawdza się świetnie w scenach dialogowych, walkach czy dynamicznych interakcjach, bo nie jest ani zbyt szeroki (jak plan pełny), ani zbyt bliski (jak portret czy plan średni). Moim zdaniem to naprawdę złoty środek – aktor nie traci kontaktu z widzem, a my mamy szansę zobaczyć coś więcej niż tylko twarz. Co ciekawe, w literaturze branżowej, np. w podręcznikach operatorskich, niezmiennie podkreśla się, że „kolana w górę” to prosty wyznacznik tego planu – nie mylić z kadrami od pasa lub tylko od ramion! Cięcia powyżej lub poniżej tej linii potrafią zaburzyć kompozycję i sprawić, że postać wygląda nienaturalnie. W skrócie: jeśli zależy ci na klasycznej narracji wizualnej i czytelności ruchu – właśnie plan amerykański będzie najlepszym wyborem. Warto to ćwiczyć na planie, bo czasem nawet drobna różnica w kadrowaniu daje zupełnie inny efekt!