Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych

Często pojawia się przekonanie, że MP3 to format bezstratny, bo przecież większość z nas kojarzy go z wysoką jakością dźwięku przy małych plikach. To jednak mylne założenie. MP3 bazuje na założeniu, że część informacji dźwiękowej jest dla ludzkiego ucha praktycznie nieistotna i można ją usunąć bez znacznej utraty jakości odbieranej przez przeciętnego słuchacza. Właśnie dlatego mówi się o kompresji stratnej, gdzie dane tracą swoją pierwotną postać i nie da się ich w pełni odzyskać. Zupełnie inną kategorią są kodeki bezstratne, takie jak FLAC czy ALAC, które pozwalają na redukcję rozmiaru pliku bez jakiejkolwiek utraty informacji – MP3 tutaj nie pasuje. Jeśli chodzi o kompresję plików wideo, to MP3 nie ma z nią nic wspólnego; to wyłącznie format audio, choć czasem ścieżki dźwiękowe w filmach są kodowane jako MP3, sama metoda nie obejmuje obrazu. Łatwo się pomylić przez skróty myślowe, zwłaszcza że istnieją formaty do kompresji stratnej i bezstratnej zarówno audio, jak i wideo, ale tutaj ważne jest rozróżnienie tych zastosowań. Częstym błędem jest też mylenie pojęcia stratności z brakiem kompresji – nie każdy format o mniejszym rozmiarze działa bezstratnie. W branży dźwiękowej wiedza o tym, które formaty są stratne, a które nie, pozwala dobrać odpowiedni kodek do zadania – np. do archiwizacji lepszy będzie FLAC, a do przesyłania przez sieć lub na urządzenia mobilne – właśnie MP3. Dla osób zaczynających przygodę z dźwiękiem warto zapamiętać, że MP3 to zawsze kompromis: coś za coś – mniejszy plik, ale kosztem części informacji dźwiękowej.