Format RAW jest preferowanym wyborem dla fotografów, którzy pragną maksymalnej kontroli nad jakością obrazu, szczególnie w kontekście rozpiętości tonalnej. Pliki RAW zawierają nieprzetworzone dane z matrycy aparatu, co pozwala na zachowanie pełnej informacji o kolorach i jasności. Dzięki temu, podczas późniejszej edycji, możliwe jest znaczne dostosowanie ekspozycji, kontrastu oraz tonacji, co jest kluczowe w procesie postprodukcji. Na przykład, w przypadku zdjęć wykonanych w trudnych warunkach oświetleniowych, plik RAW umożliwia wydobycie szczegółów zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach obrazu. W profesjonalnych standardach fotograficznych, takich jak Adobe RGB czy ProPhoto RGB, format RAW jest uważany za najlepszą praktykę, ponieważ pozwala na zachowanie szerszej gamy kolorów. Warto również pamiętać, że pliki RAW zajmują więcej miejsca na nośniku, ale korzyści w jakości obrazu oraz elastyczności edycyjnej są nieocenione dla profesjonalnych zastosowań.
Wybór formatu JPEG nie jest optymalny do rejestracji obrazów o dużej rozpiętości tonalnej, ponieważ ten format kompresuje dane obrazowe, co prowadzi do utraty szczegółów w jasnych i ciemnych obszarach. Kompresja stratna, jaką stosuje JPEG, może powodować powstawanie artefaktów, co jest szczególnie problematyczne w przypadku zdjęć, które wymagają późniejszej edycji. Z kolei format BMP, choć bezstratny, jest w zasadzie przestarzały w kontekście nowoczesnej fotografii cyfrowej, ponieważ nie oferuje zaawansowanych funkcji, takich jak metadane czy możliwość zarządzania kolorami, co czyni go mało praktycznym w obróbce zdjęć. Format TIFF, mimo że również bezstratny i oferujący dużą głębię kolorów, w praktyce nie pozwala na zarejestrowanie tak dużej ilości danych jak RAW. TIFF jest bardziej odpowiedni do skanowania lub drukowania wysokiej jakości, natomiast RAW daje fotografowi kompletną kontrolę nad każdym aspektem obrazu na etapie obróbki. Decydując się na format JPEG, BMP czy TIFF, można ograniczyć możliwości edycyjne i pogorszyć jakość końcowego obrazu, co jest kluczowym błędem w kontekście profesjonalnej fotografii. Warto unikać podejścia, które ogranicza swobodę twórczą i techniczną w procesie edycji zdjęć.