Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych

Wielu osobom wydaje się, że plik RAW albo JPEG to uniwersalne rozwiązanie dla wszystkich zadań związanych z grafiką, ale niestety nie do końca tak jest. Zacznijmy od JPEG – ten format jest bardzo popularny, ale w ogóle nie obsługuje przezroczystości. JPEG to kompresja stratna, wykorzystywana głównie do zdjęć i obrazów, gdzie nie liczy się idealna jakość i nie trzeba zachowywać przezroczystości. Moim zdaniem to podstawowy błąd – założyć, że skoro JPEG jest wszędzie, to wszystko się nim da zrobić. Pliki RAW natomiast są stosowane głównie przez fotografów do przechowywania surowych danych prosto z matrycy aparatu. RAW w ogóle nie jest formatem do montażu czy prezentacji – jest trudny do bezpośredniego użycia, bo wymaga specjalnego oprogramowania, a do tego nie ma standaryzowanego wsparcia dla kanału alfa z przezroczystością. MPEG to już zupełnie inna bajka, bo to format wideo, a nie grafiki rastrowej. Próbując wstawić obraz z przezroczystym tłem jako MPEG, tak naprawdę wrzucamy klip filmowy zamiast grafiki i nie osiągniemy efektu przezroczystości, tylko raczej pojawią się kłopoty techniczne. Z mojego doświadczenia wynika, że najczęstszy błąd to mieszanie formatów przeznaczonych do różnych zastosowań, zamiast skupić się na specyfikacji technicznej. Branżowe standardy są w tej kwestii jasne: do przezroczystości bierzemy PNG, bo JPEG, RAW i MPEG zwyczajnie nie mają takich możliwości. Warto na to zwracać uwagę, bo w praktyce takie drobne szczegóły decydują o jakości efektów w fotokastach i prezentacjach.