Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych

Wiele osób myli zastosowanie podstawowych znaczników HTML, co jest całkiem zrozumiałe na początku nauki front-endu. <b> jest używany wyłącznie do pogrubiania tekstu, nie tworzy żadnych bloków ani nie wpływa na organizację układu strony – to znacznik wewnętrzny (inline), więc nawet nie przerwie linii. <br> natomiast to bardzo prosty element służący tylko do łamania linii, zupełnie nie daje możliwości pozycjonowania czy grupowania jakichkolwiek bloków treści – jego użycie do budowy układu byłoby wręcz błędem i niezgodne z dobrymi praktykami. <img> wprowadza grafikę na stronę, ale sam z siebie jest elementem liniowym i nie nadaje się do zarządzania blokami zawartości. Spotykam się czasem z błędnym podejściem, że można układać stronę na <br> czy <img>, ale to prowadzi do nieczytelnego, trudnego do edycji kodu. Współczesne standardy zdecydowanie zalecają wykorzystywanie znaczników blokowych oraz CSS do stylowania i pozycjonowania, zamiast przełamywania linii czy wciskania grafik dla uzyskania efektów wizualnych. To, co naprawdę pozwala sensownie zarządzać układem, to korzystanie ze znaczników blokowych (np. <div>, <section>, <header>), a potem nakładanie na nie reguł CSS – czy to flexbox, grid czy pozycjonowanie absolutne. Z mojego doświadczenia wynika, że próby „oszukania” przeglądarki za pomocą <br> albo nadmiernego stosowania <img> do budowy layoutu szybko kończą się frustracją, chaosem w kodzie i problemami z responsywnością. Warto od początku wyrabiać sobie dobre nawyki i rozumieć, do czego realnie służy każdy znacznik HTML.