Poprawna odpowiedź to 52,40 m. Przyrost Δx1-2 jest kluczową składową obliczeń geodezyjnych, ponieważ odzwierciedla rzeczywistą poziomą odległość między punktami 1 i 2. Obliczenie tego przyrostu polega na pomnożeniu długości odcinka d1-2 przez cosinus azymutu Az1-2. W analizowanej sytuacji, długość odcinka wynosi 100,00 m, a cosinus azymutu wynosi 0,524. Mnożenie tych dwóch wartości daje nam 52,40 m. Takie obliczenia są niezbędne w praktyce geodezyjnej, ponieważ pozwalają na dokładne określenie lokalizacji punktów w terenie, a także są fundamentalne w kontekście tworzenia map oraz pomiarów inżynieryjnych. Przykładowo, w projektach budowlanych, prawidłowe obliczenie przyrostu poziomego odległości jest istotne dla zapewnienia zgodności z projektami oraz normami budowlanymi. Zgodnie z dobrą praktyką, każdy geodeta powinien umieć przeprowadzać takie obliczenia, aby zapewnić precyzję i rzetelność wyników pomiarów.
Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia, jak oblicza się przyrost Δx1-2 i jakie czynniki wpływają na ten proces. Na przykład, odpowiedzi takie jak 87,40 m i 8,74 m mogą sugerować, że osoba udzielająca odpowiedzi nie uwzględniła kosinusa azymutu w obliczeniach, co prowadzi do przeszacowania lub niedoszacowania przyrostu. Przyrost Δx1-2 nie jest po prostu długością odcinka; to składowa pozioma, która wymaga uwzględnienia kąta azymutu. Wartości takie jak 5,24 m mogą wynikać z błędnych obliczeń, które nie uwzględniają prawidłowego przeliczenia długości odcinka przez odpowiedni współczynnik. W geodezji, kluczowe jest, aby zrozumieć, że pomiar jest tylko częścią większego obrazu, który obejmuje również matematyczne i trigonometryczne aspekty związane z kątami i odległościami. Aby uniknąć takich błędów, ważne jest, by dokładnie analizować dane i stosować odpowiednie metody obliczeniowe, co jest zgodne z zaleceniami norm i standardów branżowych. Wiedza na temat tego, jak prawidłowo zastosować te zasady, jest niezbędna dla każdego geodety pragnącego osiągnąć wysoką jakość swoich pomiarów.
