Które dane nie są zamieszczane na szkicu polowym z pomiaru szczegółów terenowych metodą ortogonalną?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawną odpowiedzią jest stwierdzenie, że na szkicu polowym z pomiaru szczegółów terenowych metodą ortogonalną nie zamieszcza się wysokości punktów terenu. Szkic polowy służy do przedstawienia szczegółów sytuacyjnych, takich jak numery budynków czy tereny użytkowe, które są kluczowe dla analizy zagospodarowania przestrzennego. W przypadku pomiaru ortogonalnego skupiamy się na odwzorowaniu kształtów i układów w pionie i poziomie, co ułatwia późniejsze prace geodezyjne i kartograficzne. Wysokości punktów terenu, które są istotne w kontekście modelowania terenu, są zazwyczaj rejestrowane osobno, w ramach pomiarów wysokościowych, a następnie łączone z danymi sytuacyjnymi w procesie tworzenia map. Takie podejście jest zgodne z normami geodezyjnymi, które promują precyzję i efektywność w zbieraniu danych.
Na szkicu polowym z pomiaru szczegółów terenowych metodą ortogonalną umieszczane są różnorodne istotne informacje, ale niektóre z odpowiedzi mogą sugerować niewłaściwe zrozumienie, co powinno być w ten sposób dokumentowane. Numery budynków są kluczowe, ponieważ pozwalają na identyfikację obiektów w terenie, które są istotne w kontekście urbanistyki oraz zarządzania przestrzennego. Terenowe szczegóły sytuacyjne, takie jak drogi, rzeki czy inne obiekty, również muszą być uwzględnione w celu dostarczenia pełnej informacji na temat zagospodarowania obszaru. Domiary prostokątne, jako metoda pomiaru odległości, są wykorzystywane do precyzyjnego określenia lokalizacji obiektów w terenie, co jest kluczowe dla tworzenia dokładnych map i planów. Wysokości punktów terenu, mimo że są istotne w różnych zastosowaniach geodezyjnych, zwykle są zbierane w odrębny sposób, np. za pomocą niwelacji. Typowe błędy myślowe w tym kontekście mogą wynikać z mylenia różnych metod pomiarowych oraz ich zastosowań. Osoby myślące, że wszystkie istotne dane powinny być zamieszczane na jednym szkicu, mogą nie dostrzegać, że efektywność gromadzenia i przetwarzania danych wymaga ich odpowiedniej segmentacji i organizacji.