Słup telekomunikacyjny to zdecydowanie obiekt, który trafia do I grupy dokładnościowej, bo ma konkretną, stałą lokalizację. W geodezji jest to super ważne, bo te słupy wykorzystywane są jako punkty odniesienia przy pomiarach. Dzięki nim łatwiej tworzy się mapy i plany. Z praktyki wiem, że często są one wykorzystywane w inwentaryzacji, co pokazuje, jak wielką rolę odgrywają w tworzeniu infrastruktury. Jak wiadomo, musimy mieć pewność co do ich pozycji, a technologia GNSS jest tu nieoceniona, bo daje naprawdę wysoką dokładność. Oprócz tego, te słupy mają spore znaczenie w analizie przestrzennej i planowaniu urbanistycznym. Ich lokalizacja może mocno wpływać na to, jak działają usługi telekomunikacyjne w danym rejonie.
Przewód wodociągowy nie łapie się do I grupy dokładnościowej, bo jego miejsce może się zmieniać i często jest schowany pod ziemią, co utrudnia jego lokalizację. W porównaniu do słupów telekomunikacyjnych, które są stałe, przewody potrzebują dodatkowych informacji, żeby je znaleźć. Zresztą skarpy, jako coś naturalnego, też nie pasują do tej grupy, bo ich położenie zmienia się przez erozję czy działania ludzi. Boisko sportowe, choć jest widoczne, ma zbyt dużą powierzchnię i różne kształty, przez co nie spełnia wymogów precyzyjnej lokalizacji. Widać, że to mylne podejście do oceny obiektów w geodezji. Wiele osób myśli, że widoczne rzeczy są bardziej precyzyjne, co prowadzi do złych wniosków i problemów przy planowaniu w inżynierii oraz urbanistyce. Ważne jest, żeby rozumieć różnice w dokładności obiektów, bo to jest kluczowe dla dobrego zarządzania danymi przestrzennymi.