Naturalne formy rzeźby terenu, takie jak góry, doliny, wzgórza czy inne ukształtowania, są na mapach topograficznych zazwyczaj przedstawiane kolorem brązowym. To ustalenie wynika z międzynarodowych standardów kartograficznych, które wskazują, że brąz jest najbardziej adekwatnym kolorem do reprezentacji ukształtowania terenu, ponieważ kojarzy się z ziemią oraz jest najlepiej widoczny na tle innych kolorów używanych do oznaczania wód (niebieski) oraz terenów zabudowanych (czarny). Przykładowo, w przypadku analiz geograficznych i ekologicznych, używanie brązowych odcieni na mapach pozwala nie tylko na łatwiejszą interpretację rzeźby terenu, ale również na identyfikację obszarów potencjalnego zagrożenia erozją czy osuwiskami. Dodatkowo, w kontekście planowania przestrzennego, zrozumienie ukształtowania terenu jest kluczowe dla podejmowania decyzji o lokalizacji infrastruktury, co czyni znajomość zasad przedstawiania rzeźby terenu niezbędną umiejętnością w wielu dziedzinach związanych z geografią i urbanistyką.
Wybór kolorów czarnego, szarego czy żółtego do przedstawiania naturalnych form rzeźby terenu nie jest zgodny z przyjętymi standardami kartograficznymi. Czarne barwy na mapie są zazwyczaj zarezerwowane dla elementów sztucznych, takich jak drogi, budynki czy granice administracyjne. Użycie czerni do reprezentacji rzeźby terenu może prowadzić do nieporozumień w interpretacji mapy, gdyż może sugerować znacznie bardziej płaskie lub zabudowane obszary. Podobnie, kolor szary, choć czasem stosowany do przedstawiania cieni lub obiektów nieczytelnych, nie nadaje się do rzeźby terenu, gdyż może wprowadzać w błąd, sugerując, że dany teren jest mniej istotny lub nieaktywny geologicznie. Żółty kolor z kolei jest często używany do oznaczania obszarów rolniczych lub pustynnych, co również nie jest odpowiednie dla przedstawienia form rzeźby terenu. Błędne przypisanie kolorów do form terenu na mapach może prowadzić do poważnych konsekwencji w analizach geograficznych czy przy planowaniu przestrzennym, dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednią kolorystykę zgodną z uznanymi konwencjami i praktykami w kartografii.