Nanosnik biegunowy jest przyrządem, który nie jest przeznaczony do nanoszenia siatki kwadratów na arkusz, lecz służy do określania kierunków i pomiarów kątowych. W tradycyjnym procesie tworzenia pierworysu mapy, kluczowe jest precyzyjne naniesienie siatki kwadratów, co umożliwia dalsze odwzorowanie i szczegółowe pomiary. Nanosnik biegunowy wprowadza pewne ograniczenia, gdyż nie ma on możliwości bezpośredniego wprowadzenia siatki; zamiast tego, zaleca się korzystanie z narzędzi takich jak koordynatograf, który precyzyjnie pozwala na ustawienie i przenoszenie punktów oraz linii na arkusz. Standardy branżowe zalecają stosowanie narzędzi, które zapewniają wysoką dokładność i precyzję, co jest kluczowe w kartografii. W praktyce, aby uzyskać dokładny pierworys, powinno się wykorzystywać sprzęt, który umożliwia bezbłędne odwzorowanie obiektów na mapie, co w przypadku nanosnika biegunowego nie jest możliwe.
Koordynatograf, kwadratnica z nakłuwaczem oraz podziałka transwersalna i kroczek to narzędzia, które w różny sposób mogą być wykorzystane do nanoszenia siatki kwadratów na arkusz mapy. Koordynatograf to kluczowy instrument w kartografii, który pozwala na precyzyjne przenoszenie współrzędnych i naznaczanie punktów w siatce, co jest niezbędne przy tworzeniu dokładnych map. Jego konstrukcja umożliwia łatwe i szybkie ustawienie punktów w odpowiednich miejscach. Kwadratnica z nakłuwaczem to narzędzie, które umożliwia tworzenie siatki poprzez nakłuwanie otworów w odpowiednich odstępach, co jest przydatne, gdy chcemy uzyskać wysoce precyzyjne podziały. Z kolei podziałka transwersalna i kroczek służą do pomiarów i nanoszenia podziałów, co również wspiera proces tworzenia siatki. Warto zauważyć, że każdy z tych instrumentów ma swoje specyficzne zastosowanie i w odpowiednich warunkach może znacznie ułatwić pracę. Błędy w wyborze narzędzi do nanoszenia siatki mogą prowadzić do nieprecyzyjnych odwzorowań i w efekcie do poważnych pomyłek w późniejszych analizach geodezyjnych czy kartograficznych.