Kwalifikacja: BUD.18 - Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych, wysokościowych i realizacyjnych oraz opracowywanie wyników tych pomiarów

Wybór mapy topograficznej jako podstawy do założenia osnowy pomiarowej jest nieodpowiedni, ponieważ mapa topograficzna, mimo że przedstawia ukształtowanie terenu w szerszym kontekście, nie zawiera wystarczająco szczegółowych informacji o granicach działek czy infrastrukturze niezbędnych do precyzyjnego zakupu osnowy. Może to prowadzić do błędów w lokalizacji punktów pomiarowych oraz do nieścisłości w dalszych pracach geodezyjnych. Z kolei mapa przeglądowa, z założenia służąca do ogólnej orientacji przestrzennej, również nie dostarcza wystarczających szczegółów, co może skutkować niepoprawnym określeniem granic działek oraz nieodpowiednią lokalizacją punktów osnowy. Zastosowanie mapy klasyfikacyjnej, która skupia się na podziale terenu na różne klasy użytkowania, nie ma praktycznego zastosowania w kontekście zakładania osnowy pomiarowej. Dobrą praktyką jest korzystanie z mapy zasadniczej, która dostarcza precyzyjnych informacji nie tylko o ukształtowaniu terenu, ale także o wszelkich istotnych elementach, które mogą mieć wpływ na pomiary geodezyjne. Wybór niewłaściwej mapy może prowadzić do poważnych problemów w dalszych etapach projektu, w tym do błędów w pomiarach oraz w szacunkach dotyczących obszarów i wymagań dotyczących budowy.