Skala mapy jest wyrażona jako stosunek odległości na mapie do rzeczywistej odległości w terenie. W tym przypadku zmierzone odcinki to D<sub>AB</sub> = 33,00 m (rzeczywista długość) oraz d<sub>AB</sub> = 66,00 mm (odległość na mapie). Aby obliczyć skalę, musimy przeliczyć odległość z milimetrów na metry. 66 mm to 0,066 m. Następnie, skala obliczana jest jako D<sub>AB</sub> / d<sub>AB</sub>, co daje: 33,00 m / 0,066 m = 500. Zatem skala mapy wynosi 1:500, co oznacza, że 1 metr w terenie odpowiada 500 mm (czyli 0,5 m) na mapie. Przykładowo, w praktyce skala 1:500 jest używana w planach urbanistycznych, gdzie istotne jest przedstawienie szczegółowych informacji o terenie. Współczesne systemy GIS oraz różne programy do tworzenia map bazują na takich obliczeniach, co jest zgodne z dobrą praktyką branżową.
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z błędnych założeń dotyczących proporcji oraz jednostek miar. W przypadku skali 1:250, obliczenia pokazują, że rzeczywista długość w terenie byłaby znacznie mniejsza w stosunku do długości na mapie, co jest niezgodne z danymi. Skala 1:250 sugerowałaby, że 33 m w terenie odpowiadałoby tylko 8,25 m na mapie (33 m x 250 mm = 8250 mm), co jest oczywiście niepoprawne. Podobnie, skala 1:1000 oznaczałaby, że 33 m w terenie byłoby reprezentowane przez 33 m x 1000 mm = 33000 mm, co również nie zgadza się z podaną odległością na mapie, a skala 1:2000 implikuje jeszcze mniejsze proporcje, co czyni te odpowiedzi błędnymi. Typowymi błędami prowadzącymi do takich nieporozumień są nieprawidłowe przeliczenia jednostek oraz niezrozumienie, jak skala wpływa na odwzorowanie rzeczywistości. Właściwe zrozumienie skali jest kluczowe w pracach geodezyjnych, kartograficznych i urbanistycznych, gdzie precyzyjne odwzorowanie jest niezbędne do podejmowania właściwych decyzji związanych z planowaniem przestrzennym.