Odpowiedź 2880 mm jest poprawna, ponieważ aby uzyskać linię o zadanym pochyleniu wynoszącym 2‰, musimy uwzględnić stosunek długości nachylenia do długości podstawy równy 2:1000. W przypadku pomiaru odległości wynoszącej 60 m (60000 mm) i punktu początkowego A o odczycie 3000 mm, obliczenia są następujące: z obliczonego nachylenia wynika, że zmiana wysokości powinna wynosić 60 m * 2 / 1000 = 12 mm. Zatem, aby uzyskać poprawny odczyt w punkcie B, należy odjąć tę wartość od odczytu w punkcie A, co daje 3000 mm - 12 mm = 2880 mm. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w geodezji, które zalecają precyzyjne obliczenia w celu zapewnienia dokładności pomiarów. W praktyce geodeci często wykorzystują tego rodzaju obliczenia przy wytyczaniu tras drogowych czy budowlanych, gdzie precyzyjne nachylenie jest kluczowe dla stabilności i bezpieczeństwa.
Wybór innych wartości odczytu na łacie w punkcie B prowadzi do błędnych wniosków wynikających z nieprawidłowych obliczeń i założeń. Na przykład, wybierając 2940 mm, 3060 mm czy 3000 mm, można zauważyć, że nie uwzględniają one odpowiedniego stosunku nachylenia do podstawy. Pojęcie pochylenia 2‰ oznacza, że na każde 1000 mm długości poziomej, wysokość zmienia się o 2 mm. W przypadku pomiaru długości poziomej wynoszącej 60 m, zmiana wysokości powinna wynosić 12 mm. Odczyty 2940 mm i 3000 mm sugerują nieadekwatne zmiany, które nie odzwierciedlają rzeczywistego nachylenia linii. Ponadto, odczyt 3060 mm, który zakłada wzrost wysokości, jest absolutnie sprzeczny z założeniami dotyczącymi pochylenia. W praktyce geodezyjnej błędne przyjęcie wartości lub nieprawidłowe obliczenie nachylenia może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak niewłaściwe wytyczenie osi budynku lub drogi, co skutkuje kosztownymi poprawkami i opóźnieniami. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć podstawowe zasady wytyczania linii oraz związek między pomiarem poziomym a wysokością w kontekście pochylenia.