Odpowiedź "8 razy" jest poprawna, ponieważ w gminie X mamy do czynienia z dwiema jednostkami ewidencyjnymi, a każda z nich składa się z czterech obrębów. To oznacza, że dla każdej jednostki ewidencyjnej numer działki może występować w obrębie każdej z czterech obrębów. Dlatego, przy 2 jednostkach ewidencyjnych i 4 obrębach w każdej, otrzymujemy 2 (jednostki) x 4 (obręby) = 8. W praktyce oznacza to, że dla tej samej działki o danym numerze może być zarejestrowana w różnych obrębach, co jest standardową procedurą w polskim systemie ewidencji gruntów. Taki sposób organizacji ułatwia zarządzanie danymi i pozwala na lepsze zarządzanie zasobami gruntowymi, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie gospodarki przestrzennej.
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego struktury ewidencji gruntów w Polsce. Często pojawia się mylna interpretacja tego, jak numeracja działek działa w kontekście jednostek ewidencyjnych i obrębów. Na przykład, odpowiedzi sugerujące, że działka może występować tylko 1 lub 2 razy, ignorują fakt, że każda jednostka ewidencyjna posiada swoją unikalną strukturę obrębów. Takie podejście może prowadzić do przekonania, że numery działek są przypisane wyłącznie do jednolitego zbioru, co jest błędne. W rzeczywistości w każdej jednostce ewidencyjnej, numery działek w obrębie różnych obrębów mogą być identyczne, co oznacza, że możliwe jest ich powielanie. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla skutecznego zarządzania danymi gruntowymi. W praktyce, by uniknąć zamieszania w obiegu informacji, stosuje się ścisłe standardy ewidencyjne, które określają zasady przydzielania numerów działek. Ponadto, lokalne przepisy mogą regulować te aspekty, co podkreśla znaczenie znajomości właściwych norm i praktyk w obszarze ewidencji gruntów.