Zawód: Technik geodeta
Kategorie: Kataster nieruchomości Pomiary geodezyjne
Poprawna odpowiedź na pytanie o błąd położenia punktu osnowy realizacyjnej, którego średnie błędy współrzędnych X i Y wynoszą odpowiednio m_X = 4 mm oraz m_Y = 3 mm, to m_P = 5 mm. Aby obliczyć błąd położenia punktu osnowy, stosujemy wzór na błąd całkowity w układzie kartezjańskim, który wyraża się jako: m_P = √(m_X² + m_Y²). Podstawiając dane, mamy m_P = √(4² + 3²) = √(16 + 9) = √25 = 5 mm. Tego typu obliczenia są kluczowe w geodezji i inżynierii, gdzie precyzyjne pomiary są niezbędne do zachowania wysokiej jakości danych. Przykładowo, w pracach budowlanych jest to istotne dla zapewnienia dokładności w lokalizacji fundamentów budynków oraz przy pomiarach terenowych, które mają wpływ na projektowanie dróg, mostów czy innych obiektów inżynieryjnych. Znajomość sposobu obliczania błędów jest również istotna przy ocenie jakości sprzętu pomiarowego, co wpływa na podejmowanie decyzji dotyczących jego kalibracji i użytkowania.