Minimalna liczba stanowisk niwelatora potrzebna do wyznaczenia różnicy wysokości podczas przenoszenia wysokości 'w górę' przy budowie kolejnej kondygnacji wynosi 2. W praktyce oznacza to, że konieczne jest posiadanie jednego stanowiska, na którym zostanie ustawiony niwelator, oraz drugiego stanowiska - miejsca odniesienia, na którym dokonuje się pomiaru. Taka konfiguracja pozwala na uzyskanie dokładnych wyników, eliminując błędy pomiarowe, które mogą wynikać z różnic w wysokości. W standardach budowlanych i geodezyjnych, takich jak PN-EN 1997-1, zaleca się stosowanie dwóch punktów odniesienia do zapewnienia maksymalnej precyzji pomiarów różnic wysokości. Przykładowo, gdy budujemy budynek wielokondygnacyjny, niwelator umieszczony na najniższej kondygnacji może być użyty do wyznaczenia wysokości kolejnych kondygnacji poprzez pomiar do punktu odniesienia znajdującego się na poziomie wyżej. Taka metoda jest stosowana powszechnie w pracach budowlanych oraz geodezyjnych, co potwierdza jej efektywność i zgodność z normami branżowymi.
Wybór niewłaściwej liczby stanowisk niwelatora może prowadzić do poważnych błędów w pomiarach różnic wysokości. Przykładowo, wskazanie jednego stanowiska jako wystarczającego do przenoszenia wysokości 'w górę' jest błędnym założeniem, ponieważ niwelator ustawiony w jednym miejscu nie pozwala na uzyskanie wartości referencyjnej, co skutkuje brakiem komunikacji między różnymi poziomami budowy. Również wybór trzech lub czterech stanowisk wydaje się być nadmiarowy, co nie jest uzasadnione w kontekście standardowych praktyk budowlanych. Takie podejście może prowadzić do zwiększenia kosztów i znacznego wydłużenia czasu realizacji projektu, a także do potencjalnych nieścisłości w pomiarach, jeśli stosowane są dodatkowe stanowiska. Kluczowym aspektem przy przenoszeniu wysokości jest stworzenie systemu odniesienia, który umożliwia precyzyjne pomiary, a nie komplikowanie procesu poprzez nadmiar punktów pomiarowych. W praktyce, wystarczające jest posiadanie dwóch stanowisk: jednego dla niwelatora i drugiego jako punktu odniesienia, co odpowiada najlepszym praktykom w dziedzinie geodezji i budownictwa.