Aby obliczyć pikietaż punktu początkowego P łuku kołowego, należy skorzystać z zależności pomiędzy pikietażem punktu końcowego K a długością łuku L. Pikietaż punktu początkowego P można obliczyć, odejmując długość łuku od pikietażu punktu końcowego: PIK P = PIK K - L. W tym przypadku, stosując podane wartości: PIK P = 772,60 m - 356,30 m, otrzymujemy PIK P = 416,30 m. Tego typu obliczenia są kluczowe w inżynierii lądowej i geodezji, gdzie precyzyjne określenie pikietażu jest niezbędne dla prawidłowego prowadzenia prac budowlanych oraz pomiarowych. Zastosowanie takich obliczeń w praktyce pozwala na efektywne planowanie tras komunikacyjnych oraz koordynowanie prac związanych z budową dróg i mostów, co jest istotne dla bezpieczeństwa i efektywności ruchu drogowego.
W analizie błędnych odpowiedzi warto zauważyć, że wiele z nich wynika z nieprawidłowego rozumienia relacji między długością łuku a pikietażem punktów na drodze. Na przykład, pikietaż punktu początkowego jako 1485,20 m sugerowałby, że punkt P leży znacznie dalej od punktu K, co jest sprzeczne z przyjętymi standardami pomiarowymi. Pikietaż nie może być większy od pikietażu punktu końcowego, jeśli mówimy o łuku, który jest moim zdaniem zrozumiały w kontekście geodezyjnym. W przypadku podania pikietażu na poziomie 356,30 m, można by pomyśleć, że jest to długość łuku, co również jest niepoprawne. Prawidłowe podejście polega na tym, by zawsze uwzględniać, że długość łuku jest różnicą pomiędzy punktami, a nie ich wartością absolutną. Stąd wyliczenie pikietażu punktu początkowego powinno być oparte na różnicy między pikietażem punktu końcowego a długością łuku, co powinno być zrozumiane w kontekście standardów pomiarowych oraz praktyki inżynieryjnej. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z odpowiedzi niesie ze sobą pewne błędne założenia, prowadzące do nieprawidłowych obliczeń.