Mapy topograficzne to świetne narzędzie do pokazania szczegółów terenu, jak rzeki, lasy czy różne formy ukształtowania powierzchni. Ale są trochę za mało precyzyjne, żeby używać ich do stałego oznaczania granic. W takich przypadkach lepiej sięgnąć po jakieś szkice graniczne czy polowe, bo one bardziej nadają się do tego celu. Z mojego doświadczenia, mapy topograficzne sprawdzają się głównie w turystyce, planowaniu przestrzennym albo w kontekście obronności. Te granice, które są ustalone, muszą być dobrze dokumentowane, na mapach, które spełniają wymagania precyzyjnego oznaczania, bo to jest ważne z punktu widzenia prawa międzynarodowego i ochrony własności. Dlatego warto znać dobre praktyki w kartografii i używać właściwych narzędzi do oznaczania granic, żeby później nie wpadać w jakieś problemy czy spory.
Jak spojrzysz na odpowiedzi, to wybór szkicu granicznego czy mapy wywiadu terenowego jako stałego oznaczenia granic jest raczej nietrafiony. Szkic graniczny to bardziej dokument informacyjny, a nie mapa do stałego oznaczania. Używa się go raczej w negocjacjach czy przy projektach, a nie przy długoterminowym planowaniu. Mapa wywiadu terenowego też jest inna – jest używana raczej do zbierania danych w czasie działań operacyjnych, a nie do stabilnego oznaczania granic, bo jej zawartość zmienia się w zależności od sytuacji. Szkic polowy z kolei to coś, co ma zbierać dane w terenie, więc tym bardziej nie nadaje się do stałego przedstawienia. Jakbyś pomyślał o konsekwencjach, to błędne oznaczanie granic może prowadzić do różnych problemów prawnych i zarządzania zasobami. Ważne jest, żeby do stałego oznaczania granic używać odpowiednich map i dokumentacji, żeby wszystko było zgodne z normami oraz prawem.