Kwalifikacja: BUD.19 - Wykonywanie prac geodezyjnych związanych z katastrem i gospodarką nieruchomościami
Zawód: Technik geodeta
Jaką wartość średniego błędu przyjmuje się jako kluczowe kryterium do oceny precyzji ustalenia realizacyjnej osnowy wysokościowej?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź to 'Niwelacji po wyrównaniu wyrażony w mm na 1 km', gdyż stanowi ona kluczowy wskaźnik dla oceny jakości i dokładności wyznaczenia realizacyjnej osnowy wysokościowej. Po wyrównaniu, czyli po zastosowaniu odpowiednich metod matematycznych do korekcji pomiarów niwelacyjnych, uzyskujemy wartości wysokości, które są znacznie bardziej precyzyjne. Wartość ta, wyrażona w milimetrach na kilometr, pozwala na łatwiejsze porównanie różnych pomiarów oraz ocenę ich dokładności. Przykładowo, w praktyce inżynieryjnej i geodezyjnej, poziom dokładności jest istotny w kontekście konstrukcji budynków, dróg czy mostów, gdzie precyzyjne osadzenie w terenie może wpływać na stabilność i bezpieczeństwo obiektów. Zgodnie z normą PN-EN ISO 17123-3, określenie niwelacji po wyrównaniu stanowi istotny element w procesie kontroli jakości prac geodezyjnych, zapewniając, że wykonane pomiary są zgodne z wymaganiami technicznymi oraz prawnymi. Dlatego też, znajomość i umiejętność interpretacji tych wartości jest kluczowa dla każdego specjalisty w dziedzinie geodezji.
Wybór odpowiedzi wskazujących na 'wysokości po wyrównaniu' oraz 'różnicy wysokości przed wyrównaniem' nie jest prawidłowy, ponieważ te wartości nie odzwierciedlają rzeczywistej dokładności pomiarów niwelacyjnych w kontekście praktycznym i technicznym. Wysokości po wyrównaniu to rezultat analiz, które nie są bezpośrednio użyteczne do oceny jakości pomiarów; są to jedynie wartości końcowe, które nie uwzględniają błędów pomiarowych, jakie mogły wystąpić w trakcie niwelacji. Różnica wysokości przed wyrównaniem również nie jest miarodajna do oceny dokładności, ponieważ stanowi jedynie surowe dane, które wymagają dalszej obróbki, aby uzyskać wartości użyteczne. Z kolei niwelacja przed wyrównaniem, wyrażona w mm na 1 km, również nie spełnia roli kryterium oceny, ponieważ dotyczy pierwotnych pomiarów, które mogą być obarczone błędami systematycznymi i przypadkowymi. W praktyce, stosowanie takich wskaźników może prowadzić do fałszywych wniosków na temat jakości osnowy wysokościowej. Właściwe podejście wymaga analizy wyników po wyrównaniu, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami geodezyjnymi, które promują dokładność i precyzję w pomiarach, zwłaszcza w kontekście budowy infrastruktury oraz monitorowania deformacji terenu.