Prawidłowa odpowiedź wynika z zastosowania pochylenia niwelety trasy, które wynosi -1%. Oznacza to, że na każdy 1% ubytku wysokości przypada 1 metr na 100 metrów długości trasy. W tym przypadku, odległość pomiędzy kilometrażem 3,8 + 50 a 4,0 + 50 wynosi 200 metrów, co w przeliczeniu na pochylenie -1% daje stratę wysokości równą 2 metrom (1% z 200 metrów = 2 metry). Zatem, mając wysokość punktu o kilometrażu 3,8 + 50 równą 102,00 m, po uwzględnieniu ubytku wysokości, wysokość punktu o kilometrażu 4,0 + 50 wynosi 102,00 m - 2,00 m = 100,00 m. Takie obliczenia są fundamentalne w projektowaniu tras, gdzie precyzyjne wyznaczanie wysokości jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i funkcjonalności infrastruktury drogowej. W praktyce inżynierskiej, stosowanie odpowiednich pochylen niwelety jest niezbędne do zachowania jakości i trwałości dróg, a także do właściwego odwodnienia terenu, co jest zgodne z normami branżowymi.
Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia pojęcia pochylenia niwelety oraz jego wpływu na wysokość punktów wzdłuż trasy. Na przykład, odpowiedzi takie jak 101,00 m czy 104,00 m mogą sugerować, że użytkownik nie uwzględnił konsekwencji wynikających z pochylenia -1%. Pochylenie to wskazuje na spadek wysokości, a nie na jej wzrost, co jest kluczowym zagadnieniem w analizie niwelety. Osoby, które wybierają te odpowiedzi, mogą też błędnie interpretować pojęcie 'niwelety', myląc je z innymi parametrami terenu, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Inny typowy błąd to nieprawidłowe wyliczenie różnicy wysokości — w przypadku pochylenia -1% oraz odcinka długości 200 metrów, prawidłowe obliczenia powinny wskazywać na spadek wysokości o 2 metry. W rezultacie, nieodpowiednie uwzględnienie tego spadku prowadzi do niepoprawnych wyników. Dla skutecznego projektowania w inżynierii lądowej oraz budowlanej, ważne jest zrozumienie, jak różne parametry wpływają na końcowe wartości wysokości, co podkreśla znaczenie precyzyjnych obliczeń w praktyce inżynierskiej.