Pomiar wysokościowy pomiarowej osnowy realizacyjnej metodą niwelacji trygonometrycznej jest jedną z najskuteczniejszych technik w geodezji. Metoda ta polega na pomiarze kątów i odległości z punktu obserwacji do punktów, których wysokość chcemy ustalić. Dzięki zastosowaniu instrumentów takich jak teodolity czy tachymetry, możliwe jest dokładne określenie różnic wysokości. W praktyce, niwelacja trygonometryczna jest wykorzystywana w szerokim zakresie prac geodezyjnych, od budowy infrastruktury po pomiary terenowe. Ważne jest, aby przy stosowaniu tej metody uwzględnić czynniki takie jak zakrzywienie Ziemi oraz refrakcję atmosferyczną, które mogą wpłynąć na wyniki. Standardy branżowe, takie jak PN-EN ISO 17123-2, podkreślają znaczenie dokładności i precyzji w pomiarach trygonometrycznych, co czyni tę metodę niezastąpioną w ramach systemów osnowy geodezyjnej.
Pomiar wysokościowy pomiarowej osnowy realizacyjnej metodą niwelacji może wprowadzać w błąd, gdyż nie wszystkie zaproponowane metody są adekwatne do tego celu. Metoda geometryczna, na przykład, przede wszystkim opiera się na bezpośrednim pomiarze różnic wysokości za pomocą poziomicy, co ogranicza jej zastosowanie w bardziej skomplikowanych warunkach terenowych. Przy użyciu tej metody, brak precyzyjnego określenia kątów może prowadzić do znacznych błędów w pomiarach. Z kolei metoda precyzyjna, chociaż brzmi obiecująco, w rzeczywistości odnosi się do stosowania technologii wysokiej precyzji, takich jak pomiary GPS, które są jednak zupełnie innymi technikami. Każda z tych metod ma swoje ograniczenia i nie jest dostosowana do typowej niwelacji trygonometrycznej, która wymaga znacznie bardziej skomplikowanego podejścia do pomiaru kątów i odległości. Ostatecznie, pomiar barometryczny, który opiera się na pomiarze ciśnienia atmosferycznego, jest również niewłaściwy do ustalania wysokości punktów w terenie, gdyż jest silnie uzależniony od warunków pogodowych i wymaga korekcji, co czyni go nieodpowiednim dla precyzyjnych prac geodezyjnych. Każda z tych niepoprawnych odpowiedzi wprowadza w błąd, ponieważ nie odzwierciedla złożoności oraz wymagań związanych z pomiarem wysokościowym.
