Kwalifikacja: BUD.19 - Wykonywanie prac geodezyjnych związanych z katastrem i gospodarką nieruchomościami
Zawód: Technik geodeta
W jakich okolicznościach należy ustanowić osnowę realizacyjną dla obiektu tyczonego?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź wskazująca na konieczność założenia osnowy realizacyjnej w przypadku braku możliwości skorzystania z istniejącej poziomej osnowy geodezyjnej i pomiarowej jest poprawna. Osnowa realizacyjna ma na celu precyzyjne określenie położenia obiektów budowlanych, co jest kluczowe w geodezji i budownictwie. W przypadku, gdy nie dysponujemy odpowiednią osnową geodezyjną, istnieje ryzyko błędów w pomiarach, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w procesie budowlanym. Przykładem może być sytuacja, gdy budynek musi być precyzyjnie usytuowany w odniesieniu do istniejącej infrastruktury, takiej jak drogi czy sieci uzbrojenia terenu. Standardy geodezyjne, takie jak PN-EN 2878 oraz PN-EN ISO 17123, wskazują na metody zakupu i zakładania osnowy, aby zapewnić dokładność i wiarygodność wyników pomiarów. Dlatego, w przypadku braku istniejącej osnowy, założenie osnowy realizacyjnej jest działaniem zgodnym z najlepszymi praktykami w branży.
Analizując pozostałe odpowiedzi, należy zauważyć, że każda z nich zawiera pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania osnowy realizacyjnej. Odpowiedź sugerująca, że osnowa realizacyjna powinna być zakładana w przypadku obiektów o powierzchni mniejszej niż 50 km2 przeocza istotę funkcji osnowy. Kluczowym czynnikiem jest nie powierzchnia obiektu, ale możliwość skorzystania z istniejącej osnowy. Zakładanie osnowy na terenach zamkniętych, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, również jest mylące, ponieważ zamknięty teren nie wyklucza dostępu do istniejącej osnowy geodezyjnej; może być wręcz przeciwnie, a odpowiednie pomiary mogą być tam realizowane. Ponadto, założenie osnowy realizacyjnej w przypadku obiektów o powierzchni większej niż 50 km2 wprowadza błąd w myśleniu o zależności między powierzchnią a potrzebą zakładania osnowy. Powierzchnia obiektu nie jest czynnikiem determinującym, a to, czy możemy skorzystać z już istniejących pomiarów, jest kluczowym kryterium decyzyjnym. Właściwe podejście do geodezyjnego wyznaczania osnowy uwzględnia szereg czynników, takich jak dostępność danych, lokalizacja oraz wymagania projektowe, a nie jedynie powierzchnię obiektu. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do nieprawidłowych wniosków oraz błędów w procesie projektowania i realizacji inwestycji budowlanych.