Wezwanie do stawienia się na gruncie w przypadku rozgraniczenia nieruchomości powinno być wręczone stronom w terminie 7 dni. Taki wymóg wynika z przepisów prawa dotyczących postępowania administracyjnego, które nakładają na organ prowadzący sprawę obowiązek poinformowania stron o miejscu i czasie przeprowadzenia rozgraniczenia. Praktyczne zastosowanie tego terminu jest kluczowe, ponieważ zapewnia odpowiedni czas dla stron na przygotowanie się do stawienia się na gruncie. Na przykład, jeśli właściciele sąsiadujących nieruchomości mają wątpliwości co do granic swoich działek, mają oni czas na przygotowanie odpowiednich dokumentów, przemyślenie swoich argumentów oraz, jeśli to konieczne, zasięgnięcie porady prawnej. Zastosowanie właściwego terminu ma również znaczenie dla efektywności procesu rozgraniczenia, ponieważ skraca czas potrzebny na rozwiązanie sporu i minimalizuje ryzyko nieporozumień między stronami. Przestrzeganie tego terminu jest zatem nie tylko kwestią proceduralną, ale również elementem dobrej praktyki w zakresie zarządzania nieruchomościami.
Zgubienie w kontekście terminów związanych z wezwaniem do stawienia się na gruncie w przypadku rozgraniczenia nieruchomości może prowadzić do poważnych konsekwencji dla stron. Wybór terminów takich jak 21 dni, 14 dni lub 30 dni jest nieprawidłowy, ponieważ wprowadza niepotrzebne opóźnienia w procesie, które mogą wpłynąć na efektywność postępowania. W przypadku 21 dni, to jest zbyt długi okres oczekiwania, co nie tylko wydłuża czas rozgraniczenia, ale także może prowadzić do narastania konfliktów między właścicielami gruntów. Z kolei 14 dni również nie jest wystarczające, aby dać stronom szansę na odpowiednie przygotowanie się do spotkania na gruncie, co może skutkować niezdolnością do przedstawienia istotnych argumentów, które mogłyby wpłynąć na wynik rozgraniczenia. Z kolei 30 dni wydaje się być zbyt długim okresem, który mógłby prowadzić do sytuacji, w której jedna ze stron straci zainteresowanie sprawą lub dojdzie do zmiany okoliczności, co może skomplikować sam proces. Właściwe zarządzanie czasem w kontekście postępowań administracyjnych jest kluczowe dla zachowania porządku i sprawiedliwości, a nieprzestrzeganie określonych terminów może prowadzić do nieefektywności i frustracji zarówno dla stron, jak i dla organów administracji.