Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

W świecie geologii często dochodzi do pomyłek przy rozróżnianiu typów skał, zwłaszcza jeśli chodzi o bazalty. Nie są to skały żyłowe, bo te ostatnie powstają w szczelinach skalnych w wyniku powolnego krzepnięcia magmy wewnątrz skorupy ziemskiej, co daje im zupełnie inną strukturę i rozmiar ziaren niż bazalty. W praktyce geologicznej żyłowe skały mają zwykle duże, wyraźne kryształy i często są wykorzystywane do innych celów, np. do pozyskiwania minerałów. Bazalty również nie należą do skał osadowych – te tworzą się w procesach sedymentacji, czyli z osadzania się okruchów skalnych, fragmentów roślin czy szczątków organizmów w wodzie lub na lądzie. Skały osadowe takie jak piaskowiec czy wapienie prezentują się zupełnie inaczej pod mikroskopem i mają odmienną genezę, co jest kluczowe np. przy planowaniu inwestycji budowlanych albo analizie środowiskowej. Trzeba też uważać na mylące określenie „skały magmowe” – bo choć bazalt faktycznie ma pochodzenie magmowe, to grupa skał magmowych dzieli się na głębinowe (plutoniczne) i wylewne (wulkaniczne). Bazalt to klasyczny przykład tej drugiej kategorii, czyli skały powstałej na powierzchni, nie w głębi skorupy ziemskiej. Bardzo często w praktyce widzę, że to właśnie nieprecyzyjne przypisanie bazaltu do całej grupy skał magmowych, bez rozróżnienia na typ wulkaniczny, prowadzi do błędnych decyzji np. przy wyborze materiałów do konkretnych zastosowań. Dobre praktyki geologiczne wymagają jasnego rozróżniania tych pojęć, bo wpływa to na właściwości skały, jej trwałość i odporność oraz sposób obróbki. Moim zdaniem opanowanie tych podstaw pozwala uniknąć wielu kosztownych pomyłek, zwłaszcza w branży budowlanej czy drogowej.