Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

W praktyce wiertniczej często spotyka się przekonanie, że świdry diamentowe lub typu PDC będą najlepszym wyborem na każdy rodzaj skały – zwłaszcza tej twardej. Moim zdaniem to typowy błąd wynikający z mylenia skuteczności narzędzia w ekstremalnych warunkach z jego uniwersalnością. Świdry diamentowe faktycznie są nie do pobicia w bardzo twardych, zwartych skałach, takich jak kwarcyty czy granity – są wręcz niezastąpione w warunkach, gdzie inne narzędzia zawodzą. Jednak ich stosowalność w skałach miękkich czy średnich jest mocno ograniczona, bo zużywają się zbyt szybko i są po prostu nieopłacalne w użyciu. Podobnie świdry diamentowe typu PDC (Polycrystalline Diamond Compact) – ogromna wydajność w ekstremalnych warunkach, ale kompletnie nie sprawdzają się w miękkich warstwach, gdzie mogą ulegać szybkiemu stępieniu lub nawet uszkodzeniu. Z kolei świdry skrzydłowe to rozwiązanie typowo do bardzo miękkich gruntów (gliny, piaski) – spotykane choćby przy studniach, ale kompletnie nie radzą sobie w twardszych formacjach. Tu właśnie widać, jak łatwo wprowadzić się w błąd pozorną "wyższością" zaawansowanych technologicznie narzędzi. W rzeczywistości tylko świdry gryzowe mają tak szeroki zakres stosowalności, że sprawdzają się od miękkich po twarde skały, co czyni je narzędziem uniwersalnym zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi. Warto zawsze analizować rodzaj skały i przewidywane zmiany litologiczne, zanim zdecydujemy się na konkretny typ świdra – to kluczowy element efektywnego i ekonomicznego wiercenia.