Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Niektóre górskie regiony Polski są mocno związane z unikalną rzeźbą terenu, ale nie wszystkie odpowiadają za obecność typowych form polodowcowych, szczególnie takich jak kotły lodowcowe. Tatry, mimo że są najwyższymi górami w Polsce i występują tam ślady dawnych lodowców, to jednak cyrki czy kotły na trasie wokół Wielkiego i Małego Stawu nie występują – te formy tam są mniej wyeksponowane i bardziej rozproszone. Bardzo często myli się Tatry z Karkonoszami właśnie przez ich popularność i majestat, ale geologicznie to zupełnie inna bajka. Pieniny to góry wapienne – ich krajobraz to bardziej efekt działalności rzecznych niż lodowcowych, dominują tu przełomy rzek, wąwozy i charakterystyczne skałki, a nie formy polodowcowe. Co do Bieszczad, to jest region, który powstał w wyniku fałdowań, jednak nie ma tam praktycznie żadnych form typowych dla rzeźby polodowcowej – nie znajdziesz tam kotłów, moren czy innych efektów działalności plejstoceńskich lodowców górskich. Takie pomyłki w odpowiedziach biorą się głównie z postrzegania gór jako całości, bez rozróżnienia ich historii geologicznej. Moim zdaniem często zapominamy, że poszczególne pasma różnią się nie tylko wysokością, ale też genezą i procesami kształtującymi ich obecny wygląd. Prawidłowy wybór to Karkonosze, bo właśnie tam, na trasie dookoła Wielkiego i Małego Stawu, można zobaczyć najlepiej w Polsce wykształcone formy rzeźby polodowcowej. Rozpoznanie tych różnic to podstawa w planowaniu wycieczek edukacyjnych i w praktycznej nauce geologii terenu.