Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Wiele osób podchodzi do tego pytania intuicyjnie, wybierając na przykład skały magmowe albo zwały kopalniane, bo kojarzą się z materiałem mineralnym. Tymczasem, zgodnie z klasyfikacją stosowaną w geotechnice i normach, grunty mineralne rodzime to głównie te, które powstały w wyniku naturalnych procesów wietrzenia i akumulacji w miejscu ich występowania – czyli na przykład piaski, żwiry czy iły. Skały magmowe, choć są materiałem mineralnym i ich fragmenty mogą być składnikiem gruntów, same w sobie są uznawane za podłoże skaliste, a nie grunt rodzimy (do tego mają zdecydowanie inne właściwości inżynierskie – są znacznie twardsze, trudniejsze do zagęszczenia, mają mniejszą podatność na zmiany wilgotności). Zwały kopalniane – to już w ogóle materiał antropogeniczny, czyli powstały w wyniku działalności człowieka, a nie naturalnych procesów geologicznych; nie zaliczają się one do gruntów rodzimych, tylko nasypowych albo przemysłowych, i wymagają zupełnie innego podejścia przy ocenie przydatności pod budowę. Namuły organiczne z kolei są gruntami organicznymi, powstałymi głównie z obumarłych szczątków roślinnych i zwierzęcych, o zupełnie innych właściwościach niż grunty mineralne (są na przykład bardzo ściśliwe i mają niską nośność, co czyni je problematycznym podłożem). Częstym błędem jest utożsamianie „rodzimego” z „naturalnym” lub „nieprzetworzonym”, jednak w geotechnice kluczowe jest źródło materiału i proces jego powstania. W praktyce technicznej poprawne rozróżnianie tych klas gruntów ma olbrzymi wpływ na dobór odpowiednich technologii budowy i ocenę ryzyka inwestycyjnego.