Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Powiem szczerze, dużo osób myli się przy pytaniach o kowalność, bo wydaje się, że np. grafit czy kwarc przez swoje szerokie wykorzystanie w przemyśle mają jakieś wyjątkowe właściwości mechaniczne. Tymczasem zarówno grafit, jak i kwarc należą do minerałów bardzo kruchych – grafit jest miękki, więc da się go łatwo zetrzeć o papier, ale poddanie go walcowaniu czy rozciąganiu skończy się natychmiastowym rozkruszeniem. Podobnie kwarc, który jest twardy, ale w ogóle nie nadaje się do odkształceń plastycznych – zamiast się wyginać, po prostu pęka. Galena, choć połyskuje metalicznie i wygląda na solidną, jest jednym z najbardziej kruchych minerałów – dosłownie rozpada się przy lekkim uderzeniu. To bardzo częsty błąd – ludzie myślą, że skoro coś błyszczy jak metal, to też musi być kowalne. Nic bardziej mylnego! Według klasycznych norm materiałoznawczych minerały kowalne to te, które dają się rozciągać na zimno i na gorąco bez pękania, a typowym przykładem są metale rodzime, jak miedź czy złoto. Moim zdaniem warto zapamiętać, że tylko niektóre metale mają taką zdolność i nie jest to cecha np. minerałów zbudowanych z tlenków czy siarczków. W praktyce warsztatowej czy laboratoryjnej bardzo szybko wychodzi, że kruchość dyskwalifikuje większość minerałów do walcowania czy ciągnienia – nauka przez doświadczenie jest tu niezastąpiona. Dlatego tylko miedź w tym zestawieniu spełnia warunki kowalności – reszta po prostu nie nadaje się do takich operacji.