Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Wiele osób myli różne metody datowania, bo wydają się podobne na pierwszy rzut oka. Z moich obserwacji wynika, że najczęściej mylona jest datowanie radiowęglowe z metodami izotopowymi stosowanymi do starszych próbek. Na przykład metoda potasowo-argonowa jest niezwykle przydatna w datowaniu skał wulkanicznych, zwłaszcza tych mających miliony lat, ale kompletnie nie sprawdza się przy czwartorzędowych szczątkach organicznych – po prostu nie ma tam odpowiednich izotopów i nieorganiczny charakter materiałów wyklucza jej użycie. Z kolei termoluminescencja to technika bazująca na pomiarze światła wydzielanego przez naświetlane minerały przy podgrzewaniu – świetna do ceramiki czy osadów, ale nie do szczątków organicznych, bo tam nie ma krystalicznych minerałów potrzebnych do tego procesu. Metoda trakowa też jest trochę egzotyczna w tym kontekście – polega na zliczaniu śladów po rozpadzie ciężkich jąder atomowych, stosuje się ją głównie do datowania minerałów uranowych, więc znowu, nie ma zastosowania do organicznych szczątków z czwartorzędu. Typowym błędem jest po prostu założenie, że każda metoda radiometryczna nadaje się do każdego materiału – a to błąd, bo każda technika używa innych izotopów i innych założeń chemicznych. W praktyce, wybór metody musi być ściśle dopasowany do typu próbki i jej wieku. Zawsze warto więc pamiętać o ograniczeniach i przeznaczeniu danej metody, żeby uniknąć błędów interpretacyjnych i nie rozmijać się z rzeczywistością naukową.