Zawód: Technik geolog
Kategorie: Procesy geologiczne Geologia złożowa
Metoda sejsmiczna to naprawdę podstawowe narzędzie w rozpoznawaniu budowy podłoża, zwłaszcza gdy chodzi o ocenę miąższości zwietrzeliny czy określanie zasięgu strefy wietrzenia w masywie skalnym. Oparta jest na analizie rozchodzenia się fal sejsmicznych w gruncie, co pozwala bardzo precyzyjnie lokalizować granice między skałą zdrową a zwietrzeliną. W praktyce, np. przy projektowaniu fundamentów pod duże budynki czy analizie stateczności skarp, stosuje się sejsmikę refrakcyjną, bo różnice prędkości fal między zwietrzeliną a litą skałą są wyraźne i łatwe do zarejestrowania. Moim zdaniem ta metoda daje jedne z najbardziej wiarygodnych wyników w krótkim czasie – i to bez konieczności wykonywania kosztownych wierceń na dużą głębokość. Inżynierowie geotechnicy bardzo często korzystają z tego podejścia, szczególnie zgodnie z normami takimi jak PN-B-04452, gdzie wyraźnie zaleca się stosowanie metod sejsmicznych przy rozpoznaniu podłoża skalnego. Co ciekawe, czasem wyniki sejsmiki zestawia się z odwiertami kontrolnymi – to pozwala lepiej zweryfikować dane i uniknąć błędów. W praktyce terenowej, kiedy liczy się czas i precyzja, sejsmika nie ma sobie równych i to jest naprawdę sprawdzona, branżowa dobra praktyka.