Zawód: Technik geolog
Kategorie: Procesy geologiczne
Leje i uwały to klasyczne przykłady powierzchniowych form krasu, które powstają głównie w wyniku rozpuszczania skał wapiennych przez wodę opadową lub podziemną. Takie formy można zaobserwować na całym świecie, ale szczególnie dobrze rozwinięte są np. na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Leje krasowe to okrągłe lub owalne zagłębienia, które tworzą się na powierzchni terenu – często są początkiem powstawania większych systemów jaskiniowych. Uwały natomiast to większe zagłębienia, powstałe w wyniku połączenia kilku lejów lub zapadnięcia się stropów podziemnych komór. W praktyce, znajomość tych form jest bardzo przydatna np. w geologii inżynierskiej przy projektowaniu dróg czy budynków na terenach krasowych, bo ich obecność może świadczyć o niestabilności podłoża. Moim zdaniem, dobrze jest od razu nauczyć się rozróżniać formy powierzchniowe od podziemnych, bo to jedna z podstawowych umiejętności przy pracy z krajobrazem krasowym. Często się o tym zapomina przy pierwszym zetknięciu z tematem, a potem wychodzą z tego różne nieporozumienia np. przy interpretacji map topograficznych czy planowaniu inwestycji. Generalnie, rozpoznawanie lejów i uwałów zalicza się do podstawowych dobrych praktyk w ocenie zagrożeń geotechnicznych.