Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Jeśli chodzi o powstawanie dolin V-kształtnych, bardzo łatwo można się pomylić przy wyborze rodzaju erozji odpowiedzialnej za ich kształt. Erozja boczna polega na poszerzaniu doliny przez podmywanie brzegów rzeki, co prowadzi do powstawania szerokich, łagodnych dolin o płaskim dnie – typowych raczej dla dolnego lub środkowego biegu rzeki. W tym przypadku efekt to raczej dolina U-kształtna lub szeroka dolina rzeczna, a nie ta charakterystycznie wąska i stroma forma. Erozja czołowa odnosi się przede wszystkim do czoła lodowca albo przesuwania się koryta rzeki w kierunku przepływu, ale to też nie jest mechanizm prowadzący do powstawania V-kształtnych dolin. To raczej proces obserwowany w przypadku cofania się wodospadów lub czoła lodowcowego, a nie rzeźbienia koryta rzecznego w klasycznym tego słowa znaczeniu. Z kolei erozja wsteczna polega na cofaniu się źródła rzeki, co prowadzi do przesuwania się granic zlewni, ale nie jest to proces mający bezpośredni wpływ na kształt przekroju doliny. Typowym błędem jest utożsamianie intensywnego żłobienia brzegów z tworzeniem stromych zboczy – w praktyce te procesy prowadzą raczej do rozległych tarasów rzecznych niż ostrych profili dolin. W geotechnice oraz przy analizie geomorfologicznej zawsze podkreśla się, że tylko dominacja erozji dennej zapewnia dynamiczne pogłębianie doliny, prowadząc do powstania tego specyficznego V-kształtu. Wielu uczniów myli się, sądząc, że boczne podmywanie zboczy wystarczy – doświadczenie terenowe pokazuje jednak zupełnie inną prawidłowość. Jeśli zależy nam na prawidłowym rozpoznaniu procesów kształtujących teren, trzeba pamiętać o podstawowej roli erozji dennej w powstawaniu młodych, stromych dolin rzecznych.