Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Z mojego doświadczenia wynika, że błędy w określaniu kierunków na mapie poziomicowej wynikają najczęściej z nieprawidłowej interpretacji orientacji mapy oraz nieuważnego śledzenia położenia punktów względem siebie. Często osoby patrzą na poziomice i automatycznie zakładają, że kierunek przemieszczania się pokrywa się z kierunkiem północnym lub wschodnim, co jest mylące, jeśli nie weźmie się pod uwagę standardowej orientacji mapy (północ zawsze u góry). Przy takim założeniu, łatwo pomylić się i wybrać północno-zachodni lub północno-wschodni kierunek, jednak analizując mapę, widać wyraźnie, że punkt B leży na południe i zachód od punktu A. Kolejny błąd to sugerowanie się wartościami poziomic – różnica wysokości nie determinuje kierunku, tylko informuje o przewyższeniu. Często spotykam się też z myśleniem, że wybór kierunku południowo-wschodniego wynika z układu linii, ale wtedy zupełnie pomija się faktyczną lokalizację punktów. Najlepiej od razu przyłożyć linijkę lub palec do mapy, przeciągnąć prostą z A do B i wtedy łatwo wychwycić, że przesuwamy się na południowy zachód. W pracy geologa taka precyzyjna orientacja w terenie to podstawa – błędne określenie kierunku może skutkować nadkładaniem drogi albo nawet zgubieniem się w terenie. Dlatego warto zawsze weryfikować swoje rozumowanie przez analizę mapy i wypracować nawyk sprawdzania azymutu – to dobra praktyka, którą stosuje się w geologii, geodezji i kartografii.