Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Patrząc na mapę i analizując możliwe odpowiedzi, można łatwo zauważyć, że azymut z punktu B do punktu A powinien być wyrażony kątem liczonym od północy zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Liczby takie jak 130°, 220°, czy 320° oznaczają, że kierunek prowadzi bardziej odpowiednio na południowy-wschód, południowy-zachód lub północny-zachód. To jest częsty błąd – niektórzy mylą się, bo patrzą na mapę i myślą o kierunku od A do B zamiast od B do A, albo po prostu zapominają, jak odczytywać kąty azymutalne. Praktyka pokazuje, że bardzo łatwo jest pomylić się o 180° i wyznaczyć azymut przeciwnie, zwłaszcza gdy ktoś nie pamięta zasady liczenia od północy. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby mające trudność z tym zagadnieniem najczęściej tracą orientację, bo opierają się na własnej intuicji przestrzennej, a nie na rzetelnym wyznaczaniu azymutów. Dobrym sposobem na uniknięcie pomyłek jest zawsze najpierw ustalenie, gdzie jest północ na mapie i w którym kierunku faktycznie leży punkt docelowy względem punktu wyjścia. W tym przypadku właściwy azymut znajduje się wyraźnie w ćwiartce północno-wschodniej, więc wartości powyżej 90° są ewidentnie błędne. Warto zwrócić uwagę, że w branży geodezyjnej czy leśnej azymuty są podstawą planowania tras, wytyczania szlaków i wszelkiej pracy z mapą – błędne wyznaczenie azymutu skutkuje poważnymi pomyłkami w terenie. Dlatego właśnie tak istotne jest rzetelne opanowanie procesu wyznaczania azymutu, nie poleganie na domysłach czy zgadywaniu, tylko na technicznej metodzie i analizie mapy.