Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Zdarza się, że przy interpretacji mapy poziomicowej pojawiają się pewne typowe pomyłki, szczególnie przy założeniu z góry, jaką wartość przyjęto dla cięcia poziomicowego. Wielu osobom wydaje się, że standardem jest 10 m – to rzeczywiście dość powszechna wartość, ale tylko na mapach bardzo szczegółowych lub tam, gdzie teren jest wyjątkowo płaski. Tak samo, 15 m to raczej rzadkość i pojawia się najczęściej na mapach o niestandardowych skalach, głównie do celów specjalistycznych. Natomiast wskazanie 25 m jako wartości cięcia poziomicowego jest typowe dla dużych skal, gdzie detal terenu nie jest aż tak kluczowy – np. mapy przeglądowe czy ogólne. W praktyce jednak, aby poprawnie wyznaczyć cięcie, najwłaściwszą i branżowo akceptowaną metodą jest analiza różnicy wysokości między podpisanymi poziomicami i policzenie odstępów między nimi. Niezależnie od tego, jaką wartość poda wydawca mapy, zawsze można ją samodzielnie wyliczyć. Błędne założenia często biorą się z rutyny lub pośpiechu – ktoś widzi znajomą liczbę, szybko zaznacza odpowiedź, nie weryfikując, czy skala mapy lub teren naprawdę uzasadniają daną wartość. Z mojego doświadczenia na zajęciach wynika, że warto nauczyć się automatycznie analizować podpisy poziomic na każdej nowo widzianej mapie. To oszczędza czas w terenie i zapobiega kosztownym pomyłkom, szczególnie w zastosowaniach inżynierskich czy turystycznych. Dobrą praktyką jest też pamiętać, że zgodnie z normami kartograficznymi, wybór cięcia poziomicowego powinien być zawsze racjonalny i odpowiadać skali mapy oraz ukształtowaniu terenu – im bardziej zróżnicowany teren, tym wyraźniejsze i większe cięcie. Warto więc mieć nawyk sprawdzania, a nie sugerowania się tylko intuicją czy przyzwyczajeniami.