Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Wydobycie kopalin ze złóż znajdujących się w obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej podlega zupełnie innym zasadom niż eksploatacja na lądzie, a błędne przekonania w tym temacie zdarzają się dość często. Sporo osób myli kompetencje organów lokalnych, takich jak starosta czy marszałek województwa, z uprawnieniami właściwymi dla szczególnych obszarów, jakimi są tereny morskie. Wynika to głównie z faktu, że na lądzie rzeczywiście decyzje koncesyjne mogą czasem leżeć w gestii samorządów, zwłaszcza jeśli chodzi o mniejsze złoża lub działalność nie mającą strategicznego znaczenia dla państwa. Jednak obszar morski to zupełnie inna bajka – to strefa o strategicznym znaczeniu i bezpośrednim wpływie na bezpieczeństwo energetyczne i ekologiczne kraju. Prezydent państwa, mimo że pełni funkcję głowy państwa, nie zajmuje się tego typu decyzjami administracyjnymi – jego kompetencje są zupełnie inne, bardziej reprezentacyjne i związane z polityką zagraniczną lub bezpieczeństwem narodowym w szerszym sensie. Marszałek województwa również nie ma tu nic do powiedzenia, bo jego uprawnienia kończą się na granicach województwa, a morze to teren zarządzany centralnie. Starosta – to już w ogóle nie ta liga, bo jego działania ograniczają się głównie do terenów powiatowych i prostej administracji lokalnej. Typowym błędem jest więc przenoszenie schematów z lądu na morze, co prowadzi do błędnych wyobrażeń o tym, jak wygląda system wydawania koncesji w Polsce. Z mojego doświadczenia wynika też, że niektórzy mylą uprawnienia organów z zakresu ochrony środowiska z kwestią wydawania koncesji – a w praktyce te dwie dziedziny bardzo często się uzupełniają, ale nie pokrywają. Zgodnie z obowiązującym prawem, tylko minister właściwy do spraw środowiska może wydać koncesję na wydobycie kopalin na morzu, właśnie po to, żeby zapewnić jednolitość decyzji i odpowiedni nadzór nad strategicznymi zasobami kraju.