Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Gdy patrzy się na tę mapę, kluczowe jest rozpoznanie sposobu, w jaki układają się warstwy geologiczne. Platforma geologiczna to rozległy, prawie poziomy obszar, gdzie warstwy są ułożone równolegle do powierzchni ziemi i nie wykazują wyraźnych fałdowań – tego tu nie widać, bo granice jednostek są wyraźnie zakrzywione i mają koncentryczny układ. Antyklina natomiast to struktura odwrotna do synkliny: w antyklinie najstarsze warstwy znajdują się w centrum, a młodsze na zewnątrz, co oznacza, że z biegiem od środka na zewnątrz pojawiają się coraz młodsze skały – tutaj jest odwrotnie. Monoklina zaś charakteryzuje się prostym, jednokierunkowym nachyleniem warstw, bez wyraźnych ośrodków czy osi fałdu, a na prezentowanej mapie ewidentnie widoczne są koncentryczne zamknięte linie. To częsty błąd przy rozpoznawaniu struktur – sugerowanie się tylko pojedynczym przekrojem lub brakiem dokładnej analizy wieku skał. Najlepszą praktyką jest zawsze sprawdzenie, czy młodsze czy starsze warstwy są w środku danej struktury, co pozwala uniknąć typowych pomyłek i mylenia synklin z antyklinami czy monoklinami. Branżowe standardy jasno określają, że poprawna identyfikacja bazuje na interpretacji wieku skał względem osi fałdu oraz analizie układu warstw na mapie, dlatego w tym przypadku mógł zmylić pozornie prosty układ, ale praktyka pokazuje, że diabeł tkwi w szczegółach – kluczowa jest tu gradacja wieku skał od obrzeża do środka mapy.