Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Oznaczenia graficzne (szrafury) w geotechnice i kartografii geologicznej mają swoje ściśle określone zastosowania i wynikają z uznanych norm branżowych. W przypadku szrafur stosowanych do oznaczania różnych rodzajów skał, nietrudno o pomyłkę, jeśli nie pamięta się szczegółowych wzorów. Często spotykany błąd polega na uznaniu, że zwykły układ prostokątów bez kresek (jak w szrafurze pierwszej) odnosi się do wszystkich skał wapiennych, jednak w rzeczywistości taki wzór oznacza najczęściej cegłę lub mur, a nie skały osadowe. Druga szrafura, mimo że posiada poziome kreski, rozmieszcza je we wszystkich polach, co jest typowe dla margla, ale nie dla wapieni marglistych – tu różnica jest subtelna, lecz istotna, i niestety często pomijana przez osoby początkujące. Z kolei czwarta szrafura, z ukośnym ustawieniem prostokątów, jest charakterystyczna dla łupków i innych skał mocno zróżnicowanych pod kątem ułożenia warstw, a nie dla margli czy wapieni marglistych. Typowym błędem myślowym jest też utożsamianie podobnych szrafur z różnymi rodzajami skał tylko na podstawie ogólnego wrażenia, bez analizy szczegółów – a to prowadzi właśnie do błędów interpretacyjnych w projektach i na budowie. W branży bardzo mocno zwraca się uwagę na precyzję, szczególnie przy sporządzaniu dokumentacji dla inwestycji infrastrukturalnych, bo pomyłka w rozpoznaniu skały potrafi skutkować dodatkowymi kosztami czy nawet zagrożeniem bezpieczeństwa. Warto zatem od początku przyzwyczajać się do uważnego studiowania legendy oraz korzystania z oficjalnych wykazów szrafur – to oszczędza wiele problemów na dalszych etapach pracy.