Wybrałeś trylobita, czyli rysunek 2, i bardzo dobrze, bo to właśnie typowy przedstawiciel fauny kambryjskiej Gór Świętokrzyskich. Trylobity są jednym z najbardziej rozpoznawalnych skamieniałości tego okresu – ich pancerze segmentowane i charakterystyczny kształt pozwalają je łatwo odróżnić od innych skamieniałości. Moim zdaniem w praktyce geologicznej, znajomość trylobitów to podstawa przy analizie starszych jednostek skalnych. Warto też wiedzieć, że obecność trylobitów w warstwach skalnych stanowi bardzo ważne narzędzie do datowania względnego osadów, bo różne gatunki pojawiały się i znikały w określonych przedziałach czasowych. Dobrą praktyką jest więc nie tylko rozpoznawanie samego trylobita, ale też umiejętność określenia jego rodzaju, bo to już pozwala bardziej precyzyjnie ocenić wiek skały. W polskich warunkach, szczególnie w Górach Świętokrzyskich, trylobity są wręcz symbolem kambru, a ich obecność to jasny sygnał, że mamy do czynienia z bardzo starymi osadami. Rozpoznawanie takich skamieniałości nie jest tylko ciekawostką – to wręcz klucz do prawidłowej rekonstrukcji historii geologicznej danego terenu.
Wybierając inną odpowiedź niż rysunek 2, łatwo wpaść w pułapkę myślenia, że każde popularne skamieniałości muszą pochodzić z kambru, zwłaszcza jeśli nie kojarzymy dokładnie okresów geologicznych z konkretnymi organizmami. Na przykład amonity, takie jak na rysunku 1, są powszechnie znane, ale w rzeczywistości pojawiły się znacznie później – typowe są dla jury i kredy, nie dla kambru. To częsty błąd, bo spiralna muszla bywa myląca, a jednak w kambrze ich po prostu nie znajdziemy. Rysunek 3 przedstawia liliowca, który co prawda pojawił się już w paleozoiku, ale w Górach Świętokrzyskich jego szczątki dominują raczej w skałach dewońskich i karbonowych. Z mojego doświadczenia wynika, że liliowce bywają mylone z trylobitami, bo ich szkielet zwapniały jest też dobrze zachowany, ale jednak nie pochodzą z kambru. Natomiast rysunek 4 to belemnit, czyli rodzaj głowonoga – one towarzyszą raczej okresom mezozoicznym, szczególnie jurze i kredzie, więc ich obecność w kambryjskich skałach jest niemożliwa. Takie mylenie wynika często z oglądania popularnych ilustracji skamieniałości bez znajomości ich stratygraficznego rozkładu. W praktyce geologicznej kluczowe jest nie tylko rozpoznanie kształtu, ale też wiedza o okresie, w którym dany organizm mógł występować. Brak tej świadomości prowadzi do błędnych wniosków przy analizie profili geologicznych czy podczas terenowych badań skał.