Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Wielu osobom wydaje się, że wystarczy skupić się na podstawowych elementach przewodu wiertniczego i można już przeprowadzać rdzeniowanie. Niestety, takie myślenie prowadzi do uproszczeń, które w praktyce skutkują stratą czasu, sprzętu i – co najgorsze – jakości pobranego rdzenia. Jednym z typowych błędów jest pominięcie rdzeniówki lub koronki rdzeniowej, a skupienie się wyłącznie na świdrze, obciążnikach, HWDP czy samych rurach płuczkowych. Klasyczny świder, bez specjalnej koronki rdzeniowej, nie wytnie i nie zabezpieczy rdzenia; on po prostu rozkrusza skałę, a nie pobiera jej próbki w całości. Często spotykam się z myleniem pojęć: wiele osób wrzuca do jednego wora świdry i koronki rdzeniowe, nie zauważając, że ich funkcje są kompletnie różne. Graniatka i łączniki są niezbędne do bezpiecznego przekazania momentu obrotowego i stabilności przewodu, ale bez rdzeniówki w środku nie uda się nic wyciągnąć w jednym kawałku. Z drugiej strony, niektóre zestawy pomijają HWDP, które mają kluczowe znaczenie dla przenoszenia dużych sił i momentów obrotowych w newralgicznych odcinkach przewodu – bez nich przewód szybciej się zużywa lub ulega awariom. Wreszcie, pojawia się mylne przekonanie, że rury grubościenne mogą zastąpić dedykowane HWDP czy rdzeniówkę – w praktyce jest to źródło wielu awarii i strat materiału rdzeniowego. Z mojego doświadczenia wynika, że kompletność zestawu rdzeniowego przewodu to nie tylko kwestia zgodności ze standardami branżowymi, ale też absolutna konieczność, by uzyskać pełnowartościowy rdzeń. Bez wszystkich wymienionych w poprawnej odpowiedzi elementów trudno mówić o profesjonalnym rdzeniowaniu, o czym przekonało się już wielu praktyków wiertnictwa.