Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Odpowiedzi takie jak Andy, Karpaty czy Himalaje wynikają często z mylenia pojęć dotyczących wieku gór i procesów górotwórczych. Trzeba pamiętać, że orogeneza alpejska to bardzo ważny etap w historii Ziemi, trwający głównie w trzeciorzędzie, i to właśnie wtedy powstała większość młodych, wysokich łańcuchów górskich, które dziś charakteryzują się stromymi stokami, ostrymi graniami i częstymi zjawiskami sejsmicznymi. Andy są typowym przykładem gór powstałych w tej orogenezie – oddzielają Amerykę Południową od Oceanu Spokojnego i wciąż wykazują aktywność tektoniczną. Karpaty, mimo że trochę niższe i bardziej rozczłonkowane, również powstały w wyniku procesów alpejskich, o czym świadczy obecność młodych form terenu oraz charakterystyczna budowa fałdowa. Himalaje to już wręcz podręcznikowy przykład gór alpejskich – tam nadal trwa wypiętrzanie, bo płyta indyjska wciąż wciska się pod płytę eurazjatycką. To wszystko świadczy o ich młodym wieku geologicznym, w odróżnieniu od Uralu, który jest dużo starszy i powstał podczas orogenezy hercyńskiej. Często pojawia się błąd myślowy polegający na utożsamianiu wielkości czy wysokości gór z ich wiekiem – tymczasem stare góry, choć niższe i bardziej zaokrąglone, jak Ural, mogą być geologicznie bardzo istotne. W praktyce, przy analizie map czy planowaniu działań terenowych, trzeba patrzeć nie tylko na krajobraz, ale właśnie na czas i typ orogenezy, bo to decyduje o potencjale występowania surowców, stabilności stoków czy podatności na procesy geomorfologiczne. Dlatego taka klasyfikacja jest stosowana przez geologów i specjalistów od gospodarki przestrzennej – znajomość genezy gór pomaga unikać poważnych błędów w ocenie środowiska i przy projektowaniu dużych inwestycji infrastrukturalnych.