Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Odpowiedzi takie jak złoto, siarka czy cytryn często pojawiają się jako pułapki w testach mineralogicznych, bo na pierwszy rzut oka można je skojarzyć z żółtym kolorem czy połyskiem, ale to myląca droga. Złoto rzeczywiście ma żółtą barwę i metaliczny połysk, jednak różni się od pirytu praktycznie pod każdym innym względem – po pierwsze, rysa złota jest żółta, a nie czarna, a podczas uderzeń złoto nie iskrzy, bo jest bardzo miękkie i kowalne. Właśnie to odróżnia je od pirytu, który, mimo podobieństwa wizualnego, zachowuje się zupełnie inaczej fizycznie. Siarka natomiast nawet nie ma metalicznego połysku – to raczej matowy, cytrynowożółty minerał, bardzo kruchy i lekki, który nie zostawia czarnej rysy, tylko białą lub żółtą. Poza tym siarka absolutnie nie iskrzy pod wpływem uderzeń. Cytryn to już zupełnie inna historia – to nazwa barwnej odmiany kwarcu, która wprawdzie bywa żółta, ale ma szklisty, a nie metaliczny połysk, no i nie zostawia czarnej rysy. Typowym błędem jest ocenianie minerałów tylko po kolorze i wyglądzie powierzchni, co w praktyce terenowej nie wystarcza. Dobre praktyki każą testować cechy fizyczne jak rysa, twardość, reakcja na uderzenia czy nawet zapach. Zapominanie o tym prowadzi do błędów w identyfikacji, co potrafi mieć poważne konsekwencje w pracy zawodowej – od strat finansowych po błędne decyzje technologiczne. W praktyce inżynierskiej liczy się całościowa analiza, a nie tylko pierwsze wrażenie.