Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

To pytanie często sprawia trudność, bo wszystkie wymienione formy mają związek z działalnością rzeczną, ale tylko jedna powstaje bezpośrednio w wyniku naprzemiennych faz akumulacji i erozji. Meandry to zakola i łuki rzeki, które pojawiają się przez boczną erozję i akumulację osadów na zakrętach koryta. To efekt działania prądu wody na brzegi i dno, ale nie prowadzi do powstawania poziomych powierzchni o różnej wysokości, tak jak tarasy. Ujście deltowe z kolei to miejsce, gdzie rzeka wpada do morza czy jeziora i rozdziela się na wiele ramion, osadzając materiał w postaci delty – tutaj dominuje akumulacja, nie rozcinanie osadów i nie powstają różne poziomy terenu ułożone schodkowo. Stożki napływowe występują głównie u podnóży gór, gdzie nagłe zmniejszenie prędkości wody powoduje osadzanie materiału w kształcie stożka – to raczej efekt jednorazowej, intensywnej akumulacji, a nie ciągłych zmian w poziomie akumulacji i rozcinania. Moim zdaniem najczęstszy błąd to mylenie dynamicznych zmian poziomu terenu (tarasy) z formami kształtującymi się głównie przez akumulację w jednym miejscu (stożki, delta). W praktyce rozpoznanie tarasów ma duże znaczenie przy analizie geologicznej terenu, co pokazują standardy branżowe – bo tylko wtedy zrozumiemy, jak zmieniał się poziom wody i kształt doliny w przeszłości. Warto więc rozróżniać te formy nie tylko ze względów teoretycznych, ale też praktycznych – np. przy planowaniu zagospodarowania terenów nadrzecznych i zabezpieczaniu ich przed erozją.