Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Wielu osobom myli się sposób pobierania okruchowych próbek geologicznych z innymi metodami stosowanymi na wiertni, co jest całkiem zrozumiałe, bo sprzętu i technologii jest naprawdę sporo. Zdarza się, że ktoś myśli o hydrocyklonach – one co prawda służą do oddzielania drobniejszych frakcji materiału z płuczki, ale nie to jest główne źródło okruchowych próbek dla geologa; hydrocyklony raczej eliminują bardzo drobne cząstki i nie pozwalają na zebranie reprezentatywnej próbki litologicznej. Często pojawia się też wątek koronek rdzeniowych – to już zupełnie inna bajka, bo rdzenie pobieramy specjalnymi narzędziami i są one całościowe, cylindryczne, stanowią bardzo szczegółowy przekrój przez skały, a nie okruchy. Jeśli chodzi o zaczyn cementowy, to sytuacja jest jeszcze bardziej odległa – cementowanie otworu ma na celu uszczelnienie przestrzeni pierścieniowej, a nie wydobywanie próbek, więc nie jest to metoda dostarczająca materiału geologicznego do badań. Moim zdaniem, najczęstszy błąd wynika z tego, że ludzie wrzucają do jednego worka wszystkie procesy związane z przemieszczaniem materiału w otworze, a każdy z tych etapów ma swoją odrębną funkcję i sprzęt. Branżowe standardy jasno mówią: geologiczne próbki okruchowe pobiera się bezpośrednio z odsiewu na sitach wibracyjnych, bo tylko wtedy mamy pewność co do ich źródła i reprezentatywności. To jest kluczowe dla dalszych analiz geologicznych czy geofizycznych – tylko wtedy dane mają sens dla całego zespołu pracującego przy otworze.