Odpowiedź jest prawidłowa, bo znak przedstawiony na rysunku to klasyczny symbol używany na mapach geologicznych i topograficznych do oznaczania skarpy. Skarpa to nagłe, strome załamanie terenu, rodzaj urwiska, które powstaje np. w wyniku erozji, działalności człowieka albo procesów geologicznych. W praktyce terenowej, taki symbol bardzo pomaga szybko zidentyfikować miejsca potencjalnie niebezpieczne dla budownictwa czy komunikacji, bo skarpy są newralgicznymi punktami stabilności podłoża. Typowe mapy państwowe, zwłaszcza te w skali 1:10 000 czy 1:50 000, zawsze prezentują skarpy tym właśnie symbolem – krótkimi, prostopadłymi kreseczkami skierowanymi od linii spadku, często w stronę niższych wysokości. Moim zdaniem, rozpoznawanie takich oznaczeń jest swego rodzaju abecadłem pracy geodety, inżyniera czy architekta krajobrazu. W dokumentacji geologicznej nie wolno tego pomijać, bo poprawna identyfikacja skarp wpływa na bezpieczeństwo użytkowania terenu i planowanie inwestycji. Często spotyka się również podział na skarpy naturalne i sztuczne – symbol pozostaje praktycznie taki sam, zmienia się tylko opis. Warto zawsze mieć na uwadze, że niewłaściwe rozpoznanie tego znaku może prowadzić do poważnych błędów projektowych.
Na podstawie przedstawionego rysunku łatwo popełnić błąd interpretacyjny, zwłaszcza jeśli brakuje praktyki w czytaniu map geologicznych. Wielu osobom stożek nasypowy czy napływowy może kojarzyć się z podobnym układem kresek, ale różnice są zasadnicze. Stożki nasypowe i napływowe mają na mapach inne symbole – stożek nasypowy dotyczy sztucznie usypywanych form terenu (np. hałd, nasypów kolejowych), a jego oznaczenie najczęściej nie zawiera regularnych, krótkich kresek prostopadłych do linii warstwic; natomiast stożek napływowy to forma akumulacyjna powstająca naturalnie w wyniku działania wód, i też prezentowany jest za pomocą innych znaków. Mokradło z kolei w dokumentacji kartograficznej oznacza się zupełnie innym symbolem, zazwyczaj są to rozproszone kropki, faliste linie albo specyficzne cieniowanie, nigdzie nie znajdziemy tam tych charakterystycznych kresek prostopadłych do warstwic – po prostu wskazują one na miejsce, gdzie zachodzi gwałtowna zmiana wysokości, czyli właśnie skarpę. Typowym błędem jest sugerowanie się wyłącznie kształtem obszaru na mapie, bez analizy symboli. W praktyce terenowej takie pomyłki mogą prowadzić do błędnych decyzji przy projektowaniu tras komunikacyjnych lub ocenie ryzyka geotechnicznego. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby początkujące często ulegają złudzeniu, że każdy nietypowy symbol to coś rzadkiego, tymczasem skarpa jest bardzo powszechną formą, a jej oznaczenie należy do podstawowych w legendzie większości map geologicznych i topograficznych. Warto więc przyswoić sobie rozróżnienie między symbolami związanymi z procesami erozyjnymi (np. skarpa), akumulacyjnymi (stożki) i zjawiskami wodnymi (mokradła), bo to klucz do właściwej interpretacji danych terenowych.