Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Rozpoznawanie skał metamorficznych potrafi być zdradliwe, bo wiele z nich może przypominać się nawzajem pod względem barwy czy struktury. Kwarcyt, choć twardy i szorstki, nie wykazuje charakterystycznej struktury „oczkowej”, którą widać na prezentowanym zdjęciu. Zazwyczaj jest jednolicie zbudowany z drobnoziarnistego, zbitego kwarcu, a jego wygląd nie sugeruje obecności dużych, wyodrębnionych skupień minerałów. Marmur natomiast od razu rzuca się w oczy swoją równoziarnistą strukturą krystaliczną, a nie takimi wyraźnymi soczewkami jak w gnejsie oczkowym. W branży kamieniarskiej marmur kojarzy się raczej z jednolitą, często białą lub kolorową masą, bez tego efektu „oczka”. Łupek muskowitowy zaś prezentuje zupełnie inną teksturę – jego typową cechą jest łupkowatość, czyli łatwość dzielenia się na cienkie płytki, czego w tej próbce ewidentnie nie widać. Muskowit, czyli mika, daje połysk i srebrzyste refleksy, natomiast w gnejsie oczkowym mamy do czynienia z dużo większym uziarnieniem i obecnością dużych „oczek”, a nie cienkich blaszek. Częsty błąd przy identyfikacji tych skał wynika z kierowania się tylko kolorem czy powierzchownym wyglądem, tymczasem najważniejsze są cechy strukturalne i mineralogiczne. W praktyce geologiczno-budowlanej warto nauczyć się czytać te subtelne różnice, bo mają one wpływ na wybór odpowiedniego materiału oraz ocenę jego właściwości użytkowych. Moim zdaniem, doświadczenie w terenie i praca z próbkami naprawdę pomagają w unikaniu takich pomyłek.