Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

W całej branży okrętowej spotyka się różne technologie napędu narzędzi, ale jeśli chodzi o klasyczne wiercenia okrętne wykonywane świdrem, to napędzanie go głowicą hydrauliczną, silnikiem elektrycznym czy spalinowym raczej nie występuje w standardowych zadaniach tego typu. Silniki elektryczne rzeczywiście wykorzystywane są w wiertarkach stołowych czy ręcznych – w sytuacjach, gdy mamy wygodny dostęp do zasilania i przestrzeni roboczej. Jednak w realiach stoczniowych, szczególnie podczas pracy na pokładzie albo w miejscach trudno dostępnych, typowy świder okrętny obsługuje się manualnie. Hydraulika i silniki spalinowe mają zastosowanie przy wielkich maszynach do odwiertów geologicznych czy przemysłowych, gdzie wymagana jest ogromna moc – na statkach to raczej rzadkość, bo nie byłoby to praktyczne ani bezpieczne. Częstym błędem jest mylenie technologii przemysłowych z tym, co faktycznie stosuje się w konserwacji czy montażu pokładowym. Moim zdaniem wynika to trochę z przekonania, że „wszystko da się zautomatyzować”, ale w praktyce, zwłaszcza w okrętownictwie, liczy się też precyzja i możliwość pracy w trudnych warunkach – a to zapewnia właśnie tradycyjny świder ręczny. Warto podkreślić, że ze względów bezpieczeństwa (jak brak iskrzenia, co ma znaczenie w pobliżu paliw lub akumulatorów), ręczne narzędzia są często preferowane. Trzeba uważać, żeby nie zakładać automatycznie, że każde narzędzie w stoczni musi być zasilane zewnętrznie – bardzo często kluczowa okazuje się po prostu siła i precyzja ludzkiej ręki oraz doświadczenie montera. Takie podejście jest zgodne z praktykami branżowymi, gdzie liczy się nie tylko technologia, ale też zdrowy rozsądek i bezpieczeństwo na pokładzie.