Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Analizując różne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele osób błędnie utożsamia fałdowanie osadów permu z wydarzeniami wcześniejszymi lub zdecydowanie późniejszymi niż wskazuje na to rzeczywisty przebieg procesów geologicznych. Wybór „przed triasem” to typowy przykład pomylenia momentu sedymentacji z momentem deformacji – faktycznie, perm jest starszy od triasu, ale to nie oznacza, że wtedy został sfałdowany. Większość fałdowań (orogenez) w Europie Środkowej, które miały realny wpływ na deformację permskich utworów, działała już po złożeniu kolejnych warstw, czyli po triasie, a nie przed nim. Odpowiedź „po kredzie” także nie trzyma się realiów tektonicznych Polski – główne fałdowania po kredzie to już efekty ruchów alpejskich bardzo późnych, mających marginalny wpływ na struktury permskie w naszym regionie – tu raczej dominuje wcześniejsza faza ruchów. Zupełnie nietrafiona jest koncepcja „przed karbonem”, bo to okres dużo, dużo wcześniejszy niż perm, a więc osady permu nawet nie istniały i nie mogły wtedy podlegać fałdowaniu. Z mojego doświadczenia wynika, że takie przekłamania biorą się z mylenia pojęć stratygraficznych i chronologii wydarzeń tektonicznych – bardzo ważne jest, by zawsze oddzielać moment powstawania skał od czasu ich deformacji. Klasyczne podręczniki, jak „Geologia dynamiczna” Bossowskiego, wyraźnie podkreślają, że analizując mapy czy przekroje, kluczowe jest oznaczenie, która formacja leży na której i jak są zdeformowane – tylko to pozwala właściwie wyciągnąć wnioski co do czasu fałdowania. W praktyce branżowej każda pomyłka w tej materii może skutkować błędną interpretacją struktur podziemnych, więc warto szczególnie na to zwracać uwagę.